خريد كتاب و محصولات فرهنگي l بوکچه

جامعه‌ی باز و دشمنان آن
کتابی علیه تاریخ گرایی افلاطون، هگل و مارکس

این کتاب را باید شورشی تمام عیار علیه تاریخ گرایی دانست که در آن پیشنهاد می شود این عقیده که تاریخ نبرد قدرت داور ما خواهد بود و تاریخ حقانیت ما را ثابت خواهد کرد، کنار بگذاریم تا بتوانیم قدرت را تحت نظارت درآوریم. 
به عقیده پوپر اگر چنین بیندیشیم که تاریخ پیشرفت می کند یا اینکه ما در مسیر پیشرفت هستیم، آنگاه خود را در معرض اشتباه همان کسانی قرار داده ایم که معتقدند تاریخ دارای معنی است و میتوان آن را کشف کرد و نیازی نیست که بدان معنایی بدهیم. زیرا پیشرفت به معنی حرکت ما به سوی هدف و مقصود ماست. به سوی هدفی که در نظر داریم. همچنان که هر یک از آدمیان هم هدفی دارند. تاریخ توانایی ندارد که به چنین کاری بپردازد. تنها ما افراد بشر هستیم که می توانیم حرکت کنیم. ما می توانیم با پشتیبانی و تحکیم نهادهای مردم سالار این حرکت را انجام دهیم. نهادهایی که با تکیه بر مبانی آزادی، به رشد و پیشرفت چشم امید دارند و ما میتوانیم به یاری این نهادها، حرکت به سوی پیشرفت را بسی بهتر به انجام برسانیم.

درباره نویسنده

کارل رایموند پوپر (۲۸ ژوئیه ۱۹۰۲ – ۱۷ سپتامبر ۱۹۹۴) فیلسوف علم، منطق دان، ریاضی‌دان و اندیشمند انگلیسی اتریشی تبار و استاد مدرسه اقتصاد لندن بود. از نگاه پوپر هر چه یک نظریه بیشتر خود را در معرض خطر رد شدن (از طریق پیش‌بینی‌های دقیق) قرار دهد علمی تر است. او طرفدار سرسخت لیبرال دموکراسی است. «حدس‌ها و ابطال‌ها»، «درس این قرن»، «آینده باز است»، «زندگی سراسر حل مسئله است» و «ناکجاآباد و خشونت» کتابهای مهم پوپر هستند.

گشتی در کتاب

هیچ یکتا تاریخ بشر وجود ندارد، تنها تاریخهای بیشماری درباره همه گونه رویه های زندگی آدمی هستند. و یکی از اینها تاریخ قدرت سیاسی است. این را به پایه تاریخ جهان برکشیده اند. اما من بر آنم که این بی آزرمی در حق هر برداشت آبرومندانه از بشر است. به هیچ رو بهتر از آن نیست که تاریخ اختلاس یا دزدی یا زهرکش کردن را تاریخ بشمریم. چه، تاریخ سیاست زور چیزی جز تاریخ بزه کاری بین المللی و کشتار توده های مردم نیست (از جمله، براستی، کوششهایی در پی جلوگرفتن از آنها). این تاریخ را در مدرسه ها می آموزند، و برخی از بزرگترین بزه کاران را چونان قهرمانان آن می ستایند.